by Ad Mulders | 17 September 2020, 10:46
Afgelopen zaterdag was er veel deelname in Leek tijdens het districtskampioenschap Mendistrict Noord. Dit leverde mooie sport op en veel goede resultaten.
De grootste rubriek met 23 deelnemers was het enkelspan pony klasse B. Hierin ging de kampioenstitel naar Gwen Brontsema met Bliksem Mc Queen. Alie Boekelo won beide proeven in de klasse L enkelspan en werd daarmee kampioen samen met Black Diamond’s Purdy. De titel ging in de klasse M naar menster Ellen Wijdenes en Wrentall Red, in de samengevoegde klasse Z/ZZ ging de titel naar Petra Hoeksema.
Bij de paarden was het een net zo spannende strijd. De kampioenstitel enkelspan klasse B ging naar Wim ter Hedde en Pablo, voor de klasse L was Nynke Veldhuis en Hilarides Femmie Fan S de beste. Koerina Dijkstra met Silke Bernou fan é les won de titel in de klasse M. verder ging Liesbeth van de Wal met Rykman er vandoor met de kampioenstitel in de gecombineerde klasse Z/ZZ. In het dubbelspan zijn alle klassen samengevoegd, hierin was Ito Werkman met Marjet en Sofie N de kampioen.
In de vaardigheid werden nog eens acht kampioenen gehuldigd. Dit waren Yvanka Brink, Lisanne Timmers, Charity Melissa Frinsel, Veerle Boomgaard, Ramon Oosterveld, Jolanda Verhoeven, Simone Ebbekink en Lysanne de Jong.
by Ad Mulders | 16 September 2020, 15:29
Het bestuur van de SRR maakt met genoegen bekend dat dhr. Drs. Bert van Wanrooij met ingang van vandaag is toegetreden tot haar bestuur. Dhr. Van Wanrooij heeft een enorme bestuurlijke ervaring en kennis binnen de paardensportwereld. Van Wanrooij zal binnen afzienbare tijd Toon Hulshof, de huidige voorzitter, opvolgen en zo een nieuwe voorwaartse impuls geven aan de SRR.
De SRR, Stichting Rijvaardigheidsbewijzen Recreatieruiter, neemt al sinds 1978 als onafhankelijk exameninstituut examens voor het Ruiterbewijs en het Menbewijs af, waarbij het rijden in het terrein en verkeer beoordeeld worden. Veiligheid is hierbij het belangrijkste criterium: kan de ruiter of menner veilig, zelfstandig en verantwoord met paard en aanspanning omgaan onder diverse omstandigheden.
by Ad Mulders | 16 September 2020, 12:28
Veel mensen vragen me hoe dat nou eigenlijk in z’n werk gaat, zo’n trailerlaadtraining. Voor Nieuws.horse wil ik daarover graag een inkijkje geven.
Een trailerlaadtraining verloopt meestal min of meer op dezelfde manier. Tegenwoordig een aankomst zonder handenschudden, elkaar even kort maar krachtig in de ogen kijken en direct over tot de orde van de dag. Dat begint met kort doornemen wat het probleem is en het ondertekenen van een verklaring zodat iedereen weet waar hij of zij aan toe is zodat niemand tijdens of na de training met onduidelijkheden hoeft te worstelen. Vervolgens neem ik een kijkje bij de trailer en de plaats waar de trailer staat. Voor mij is een harde ondergrond belangrijk met zoveel mogelijk ruimte om de trailer heen. Ik ga er namelijk altijd vanuit dat jij, na een wedstrijd, strand- of bosrit, je paard makkelijk moet kunnen laden zonder hulp van heggen, hekken, longeerlijnen, muren of minimaal 3 assistenten.
De trailer zelf (in combinatie met paard en ruiter) is soms nog wel eens een dingetje dat mij doet verbazen. Te kleine trailers, te hoge stangen, te gladde laadkleppen of bodems, slechte bodems, te zachte banden, verroeste, slecht sluitende of kromme sluitsystemen van de stangen, gevaarlijke haken, ringen of andere uitsteeksels en geen goede vastzetpunten om maar een paar dingen te noemen. De perfecte trailer bestaat niet, zeg ik altijd. Dat betekent zeker niet dat alleen nieuw en duur goed is! Binnen ieder zijn budget de veiligste traileromgeving creëren is wat ik als tips meegeef en dat is 9 van de 10 keer mogelijk. Wat mij verbaast is vooral dat de paardeneigenaar, die eigenlijk het allerbeste met zijn paard voorheeft, zich niet bewust is van de grootte van het paard of de kleinheid van de trailer, de gladheid van de laadklep of bodem, of van het feit dat een stang zeer lastig open- en dichtgaat. Het mooie is dat iedereen direct begrijpt en ziet wat ik bedoel en ook direct openstaat voor kleine doch belangrijke aanpassingen.
Na deze intro verder naar het paard en enige uitleg over de training, die gebaseerd is op rust en respect. Met de toevoeging dat ik niet van plan ben om 8 uur te blijven en met een wortel voor zijn neus te gaan staan. De essentie van de training is 9 van de 10 keer een trainingstijd van circa 1½ á 2½ uur waarna het betreffende paard altijd binnen 17 seconden in de trailer staat inclusief aanlopen, trailer inlopen en stang sluiten. Hoe de training precies zal verlopen, kan ik nooit zeggen. Ik ken de mensen niet, ik ken het paard niet en ik heb ook geen glazen bol of koffiedik. Na het stukje over rust en respect vraag ik om een dressuurzweepje en een bezem… dit is hét moment waarop de meesten even kort van kleur verschieten. Rust, respect oké, maar uit ervaring bleek de bezem niet te werken en niet de gewenste methode te zijn… Nee, de bezem is voor de laadklep en werkomgeving zodat alles direct schoongeveegd kan worden als het paard mest en het voor niemand glad wordt.
In de meeste gevallen ben ik na circa 25-45 minuten klaar met het paard en draag ik alles over aan de eigenaar. Zodra het laden fijn en vlot gaat gaan we nog naar één of meerdere locaties om daar uit en in te laden. Tijdens de reis ben ik in sommige gevallen zo vrij om toch wat kritiek op de meestal vlotte rijstijl te geven. Vooral remmen en gasgeven in de bocht, hard optrekken of remmen en té hard rijden is funest en vraagt bewustwording. Na de training is iedereen kapot: paard èn eigenaar. Emotioneel moe maar voldaan en vervuld van nieuwe energie om er samen weer op uit te trekken!
Esther de Vries weet als geen ander paarden en mensen te leren trailerladen. Lees hier haar levensverhaal. Esther schrijft onregelmatig regelmatig over haar belevenissen in Nieuws.horse.
by Ad Mulders | 16 September 2020, 11:32
Voor het eerst is er een vogel in de regio Utrecht positief getest op het westnijlvirus, dit laat het RIVM weten. De grasmus die positief is getest is eind augustus gevangen. Het virus wordt overgebracht door muggen en kan op paarden en mensen worden overgedragen.
Een infectie van het westnijlvirus loopt voor veel paarden zonder zichtbare verschijnselen, 20 procent van de paarden vertoont milde verschijnselen, zoals gebrek aan eetlust, sloomheid, koliek en koorts. Bij ongeveer 10 procent van de dieren worden in ernst variërende neurologische verschijnselen gezien.
by Ad Mulders | 15 September 2020, 15:06
Er heerst paardenpest in Maleisië, hierdoor is de in- en doorvoer van levende paarden door de EU stopgezet. Het vermoeden is dat de ziekte vanuit Thailand is meegekomen.
Begin april maakte de NVWA bekend dat er geen in- en doorvoer van paarden was toegestaan in Thailand door de paardenpest. De Afrikaanse paardenpest wordt overgebracht via een insectenbeet en is zeer dodelijk voor paarden, maar liefst 90% overleeft het niet.
