Liza is groom in de paardenwereld. Op de website Paardencolumns.com is ze bezig met een reeks verhaaltjes over hoe het zo gekomen is…..anoniem, zodat ze wat meer kwijt kan dan dan ze onder haar eigen naam zou kunnen….Hieronder deel 2.
‘De opleiding waar ik voor toegelaten was hield in dat er ook in de praktijk lesgegeven zou worden. Doordeweeks verbleef je “op school” en kreeg je dus naast alle theorielessen ook praktijk lessen zoals dressuur, springen, hoefkunde, fokkerij, stalwerkzaamheden etc. Maar daarvoor moesten natuurlijk ook wel de nodige spullen aangekocht worden.
Deurne verplichtte je om een uniform te dragen, inclusief jas voor de koudere maanden. Daarnaast kon je (zoals ik) als je niet in het bezit was van een eigen paard, gebruik maken van een schoolpaard. Je was dan wel zelf verantwoordelijk voor het aanschaffen van een zadel en hoofdstel en al het andere wat erbij komt kijken, denk aan de longeerspullen, borstels, bandages, peeskappen etc. etc. Het shoppen voor al deze spullen was natuurlijk de voorpret voor de tijd die eraan zat te komen.
Introductieweek:
Alle leerlingen voor de interne opleidingen waren uitgenodigd voor een introductie week. Een soort ponykamp, maar dan voor pubers. Slapen op een luchtbed in de stallen, spelletjes overdag om elkaar beter te leren kennen. En natuurlijk een introductie van de verschillende docenten en vakken die je zou krijgen. Het merendeel van de leerlingen waren natuurlijk meiden, en van mijn middelbareschooltijd wist ik wel dat dat niet altijd goed gaat.
Het handjevol hetero jongens die ook op school zaten of zouden komen, hadden de dames voor het uitkiezen. Mits ze in de smaak vielen natuurlijk. De eerste koppeltjes werden al gevormd en ook de vriendinnengroepjes werden snel duidelijk.
De eerste dag:
Mijn god, ik was zo nerveus! Met wie zou ik in de klas komen? Zouden er “bekende” paardenmensen tussen zitten? Daarbij kwam ook nog dat dit mensen zouden zijn met wie je de komende 4 jaar samen zou gaan “leven”. Met z’n allen sliepen we in de oude zusterflat in Deurne. (Ook wel bekend als de dekflat) De eerste dag was best soepel, een kennismaking met de klas. En ook een dressuurles om kennis te maken met het schoolpaard. 3 keer per dag at je met z’n allen op school in de kantine. En aan het einde van de dag was het tijd om mijn kamer in de flat in te richten. Een bed, een bureau, een vaste kast en een kamergenoot waren mijn ‘go to’ na elke schooldag voor de komende tijd.
Het rooster:
De schooldag begon best wel vroeg, met z’n allen op de fiets naar school, (of bij elkaar in de auto als je een rijbewijs had) en dan je paard verzorgen. Je stond met meerdere klasgenoten in dezelfde stalgang, en per gang was er een ganghoofd aangewezen. Die nog met enige regelmaat wisselde zodat je allemaal kon leren om leiding te geven. Heel fanatiek was het in de ochtend altijd rennen voor een kruiwagen. Zodat je niet de laatste zou zijn die aan het mesten was en iedereen dan op jou moest wachten. Want ze wilden graag dat je als team zou samenwerken om het terrein buiten weer schoon te maken na het uitmesten en voeren. Daarnaast waren er voerdiensten voor tussen de middag en aan het einde van de dag.
In het weekeind had je weekeinddienst (dit rouleerde tussen alle interne leerlingen) met als leiding een leerling van een van de oudere klassen. De lessen waren heel rijk aan theorie en we waren dan ook met regelmaat allemaal helemaal gaar van de te verwerken informatie.
Buitenschool:
Daar was ie dan! De eerste “stapavond”. Tijdens de introductie week was er al verteld dat op woensdag avond de meeste mensen te vinden waren in de kroeg in het dorp. De flatbeheerder wees je erop bij het verlaten van de flat dat je voor middernacht weer terug moest zijn; “anders kom je er niet meer in”. En we hebben het geweten. Gelukkig niet gelijk de eerste woensdag. Maar ik heb zeker een nachtje in een auto doorgebracht omdat we niet meer naar binnen konden. Oeps!
En dan had je op de zondagavond nog Asten. Meestal (als je van ver moest komen) kon je op zondagavond al in de flat slapen. En de meesten grepen die kans aan om op zondagavond op stap te gaan in Asten. Het nadeel was alleen dat je ook dan een tijdsklok op de deur had, en je de volgende ochtend de weekeinddienst moest helpen met het voeren en vegen op school.’
Wordt vervolgd.
Lees meer columns over paarden op: paardencolumns.com.