Rob Ehrens aan de kant gezet, schijnbaar zonder verder plan. Althans, de KNHS communiceert er niet over, alleen over alle successen die Rob met zijn aanpak en teams behaald heeft. Hoe nu verder?
Gezien de enorme aantallen reacties lijkt paardenminnend Nederland het erover eens te zijn dat ‘de manier waarop’ weinig verheffend is. Van een sportbond die de kernwaarden ‘respectvol’, ‘sportief’, en ‘open’ zegt te hebben (naast ‘ambitieus’, ‘deskundig’, ‘plezier’) mag je verwachten dat argumenten gedeeld worden. Anders verworden kernwaarden tot loze kreten voor de bühne.
Het is op basis van deze kernwaarden ook onvoorstelbaar dat niemand op het KNHS-kantoor op het idee is gekomen dat deze manier van afscheid nemen niet past bij een koninklijke bond en bij een samenwerking van 16 jaar. Onvoorstelbaar dat niemand heeft gezegd: joh, dat doen we niet goed.
Niemand vergelijkbaar
Voor de opvolging van Rob Ehrens zal niemand te vinden zijn die op dezelfde of vergelijkbare manier autoriteit is in de wereld van de springsport, die tegelijk niet gevangen is in een net van commerciële belangen, die technisch op het hoogste niveau ruiters kan begeleiden, die de kracht van verbinding bezit tussen ruiters, eigenaren en sponsors en die zó goed en schijnbaar gemakkelijk ruiters op alle niveaus tips kan geven zonder in negativiteit te vervallen. En dan ook nog iemand die in de combinatie van die factoren enorm veel sympathie heeft opgebouwd en standvastig is in zijn keuzes waardoor hij in topsportkringen onomstreden is.
Maar hoe dan wel? In de tijd dat Rob Ehrens werd aangesteld, was het bondscoachschap iets wat mensen ‘erbij’ deden. Die tijd lijkt voorgoed voorbij met de vele commerciële series, met ruiters die de hele wereld over vliegen, die een stal vol toppaarden hebben en verantwoording af te leggen hebben aan de vaak zeer kapitaalkrachtige eigenaren.
Springsport-manager
Het lijkt erop dat de sport iemand nodig heeft die er 100% werk van maakt om al die belangen te verbinden en om sportieve keuzes te maken. Iemand die full time daarvoor beschikbaar is, wat uit het budget van de huidige bondscoach gemakkelijk te betalen is.. Eigenlijk veel meer een springsport-manager dan een type bondscoach van 15 jaar en meer geleden. Zo’n persoon hoeft niet per se de topruiters te kunnen trainen, dat kan ingehuurd worden. Iemand als Rob Ehrens.
Koninklijke weg
Wat zou het de bond veel discussie, ergernis, zelfs oprechte woede vanuit het veld bespaard zijn gebleven als zo’n manager eerder gevonden was. Om dan Rob Ehrens, als je al vindt dat de prik uit de limonade is, een jaar lang als technisch trainer te laten opereren. Zodat de nieuwe manager autoriteit zou kunnen opbouwen, en Rob rustig zou kunnen afbouwen. Dat was de weg geweest die Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie op z’n minst verplicht was aan iemand die 16 jaar voor de grootste Nederlandse successen heeft gezorgd.