Peter Versteijnen is van baan veranderd. In China, mèt chauffeur en vertaler. De veelzijdige instructeur uit Berkel-Enschot heeft inmiddels al flink wat ervaring opgedaan in China. Net toen de uitdaging wat minder werd, bood zich een nieuwe kans aan. Weg van het platteland, midden in de wereldstad Shanghai. Waar hij les geeft op het dak van een winkelcentrum.
Eind mei wil hij toch even voor twee maanden terugkomen naar Nederland omdat zoon Sam en schoondochter Robin een zoon krijgen: ‘Dat wil ik meemaken!’ Vanaf oktober 2020 alweer is hij druk in de relatief kleine stad Heilan, tot een week geleden toen hij verkaste naar Shanghai.
‘Daar ben ik nu sinds kort werkzaam bij een club met de naam “Jay-Ranch”, de eigenaar heeft tien maneges op het dak van winkelcentrums in Shanghai. In mei begin ik als stalmanager/coach in een nieuwe stal van deze club in het centrum van Shanghai met 100 stallen, een rijhal van 80×50 meter en een van 60×30 meter. Ik ga de trainers van de manegebedrijven wat meer begeleiden, ‘train de trainer’ zeg maar, met een vertaler erbij. En ik leid een spring- en een dressuurteam op naar een hoger niveau, vooral nationaal gericht, 1m20, misschien 1m30, dat is al heel mooi.’
Of hij het kan plooien met thuis? ‘Weet je wat het is: goed verdienen telt mee, maar ook de nieuwe uitdaging. De nieuwe eigenaar wil graag dat ik meer hier ben. We hebben de stal thuis in Berkel verkocht, Sam en Robin hebben de accommodatie van Kees van Gestel gekocht met een stuk of 50 stallen, daar gaan we een huis bij zetten. Mijn vrouw heeft tot nu toe niet veel oren gehad naar een tripje hier naar China omdat ze de indruk heeft dat we hier in de rotzooi zitten. Maar in de paar jaren in China ben ik nog nooit ziek geweest. En in Shanghai hier is het allemaal geweldig, eetgelegenheden, toiletten, allemaal gewoon super. Volgend jaar wil ik met het hele gezin hier naartoe om het te laten zien.’
Hoe kom je nou in China aan een nieuwe job? ‘Nou, ik was in Heilan aan het rijden, komt er een klein kindje aangelopen, ik er naartoe. Mama komt eraan, ze begint heel goed Engels te praten, we komen aan de klets. Uit Shanghai kwam ze, ik vond haar verhaal in het begin te mooi, zo van: jaja, zal wel. Maar ze nam me mee naar een van die maneges, was ik daarboven, komt iemand binnen die daar werkt, die zegt: hé, jij bent de trainer van Heilan, liet ze ook nog foto’s zien van mij, die had ze bij zich. Toen zei ze: mijn baas wil jou wel spreken. Dat was meteen ’s avonds. Hij heeft gezegd wat hij wilde. Voor mij kwam het goed uit want in Heilan was de uitdaging er een beetje af. Heilan heeft best een naam in China, twee jongens die als eventer naar de OS gaan komen daar vandaan, daar is mijn naam ook aan gekoppeld omdat ik daar lesgaf.’
‘De eigenaar had eerst een IT-bedrijf en zag toen de kansen voor de manegebedrijven boven op zo’n winkelcentrum. Nou heeft ie in al tien bedrijven meer dan 3000 klanten. Die betalen allemaal omgerekend 1300 Euro om te mogen komen, en vervolgens 80 Euro per drie kwartier privéles. Je hebt daar nog van die paarden…nou, ik heb ermee gereden, mijn armen doen er nog zeer van. Er zitten van die meiden op die heel erg bang zijn, maar die worden allemaal de hand boven het hoofd gehouden want zij leggen het geld in. Goed, goed, dat werk. Ik heb nu 8 dagen lesgegeven, ze beginnen het nu te snappen, ze moeten wennen aan de manier waarop ik werk. Ze merken ook dat als ik de paarden een tijd gereden heb, dat de paarden dan anders aanvoelen.’
Last van de pandemie heeft Peter nauwelijks: ‘Niks geen beperkingen op het gebied van corona hier, wij gaan overal naar toe. Wat je wel ziet: bij de winkelcentra meten ze even je temperatuur op. En je draagt een mondkapje. Ik heb een Green Code op de telefoon, een app die aangeeft waar je bent, dat is hier volstrekt normaal. In Shanghai hadden ze 7 gevallen, toen werd alles afgesloten: niemand erin, niemand eruit. Iedereen houdt zich eraan, niet zeuren, gewoon doen. En dan na twee weken gaat weer alles open, geen probleem. Privacy kennen ze hier niet.’
‘En toch heb ik me nog nooit zo vrij gevoeld als hier in China. Ik woon in een heel mooi appartement met drie kamers, een grote keuken, tien hoog, in een soort resort, ik kan binnen zwemmen, buiten zwemmen, fitness, hoort er allemaal bij, betaald door het bedrijf. En een bedrijfsauto komt me ophalen en thuisbrengen. Binnenkort laat ik weer op Spotlight.horse van me horen hoe de nieuwe job bevalt!’
