Ze is 25, rijdt ZZ-licht, 2* internationaal eventing en ze werd in Schijndel Brabants kampioen Z-springen. Allemaal met hetzelfde paard Harly. Wat een bijzonder verhaal van Maartje Siemons, die samen met haar moeder ook de internationale wedstrijden afrijdt met hun trailer en tent. Haar ruim 11.000 volgers op Instagram genieten mee van haar onbevangen houding.
Een bijzonder verhaal in de huidige tijd van specialisme. Waar het vroeger best normaal was om in meerdere disciplines actief te zijn, komt het tegenwoordig nauwelijks nog voor. Maartje Siemons uit het dorpje Linden in de buurt van Cuijk doet het, zonder zichzelf enige druk op te leggen. Springen, dressuur en eventing, op een niveau waar velen van dromen en waarvan ze nu zegt: ‘We werken nergens specifiek naartoe, het is leuk om weer een stapje hoger te proberen.’ Maar als vanzelf ging het zeker niet……
De ouders van Maartje waren niet opgegroeid met paarden en de achtertuin was vroeger een traditionele siertuin. Maar ze lieten Maartje en haar zus Michelle wel naar de manege in Gassel gaan, waar ze tot haar 12e reed. En toen begon het langzamerhand te veranderen: ‘Toen ik 11 was, hebben we een pony gekregen, wel meteen een e-pony, Cortana, als een gezinspony samen met m’n zus. Vader was een Andalusiër-hengst van 1m70, moeder een kleine C pony Appaloosa-merrie, ze was wel een heel mooie verschijning. Uiteindelijk is wel de hele achtertuin omgebouwd tot rijbak.’
Circus Herman Renz
Sportambities kende Maartje niet zo: ‘Wat ik leuk vond waren vooral buitenritten en vrijheidsdressuur, kunstjes en zo, met een neckrope rijden, zonder zadel, noem maar op. Ik had een YouTube-account waar ik de filmpjes met kunstjes op deelde, onze pony kon apporteren, zitten, liggen, beter dan een hond. Ik heb bij kinderfeestjes opgetreden en via-via mocht ik een gastoptreden doen bij Circus Herman Renz. Eigenlijk had ik een hekel aan dressuur maar mijn moeder wilde toch dat ik dressuur reed, verplicht een keer in de week, bij ponyclub de Overlaatruiters. Uiteindelijk ben ik met mijn vorige pony Z1 dressuur en M-springen geworden. Hoewel, ik moet wel eerlijk zijn: ik ben één keer M-springen gestart maar dat vond ik zo hoog dat ik snel terug ben gegaan naar het L.’
Ook heel leuk: eventing
‘Ik merkte dat ik de wedstrijden eigenlijk steeds leuker begon te vinden. Ook heel leuk: eventing! Ik heb met mijn vorige pony crosslessen gevolgd via de regiotrainingen van Brabant bij René van der Loo, dat ging heel goed. Ik ben toen twee keer op wedstrijd gestart in de klasse B maar de pony durfde niet verder dan de eerste paar hindernissen. Daar hield onze eventingcarrière op. Toen ik 18 werd ben ik op zoek gegaan naar een paard als opvolger. Ik zocht een veelzijdig paard in de hoop dat ik ook eventing zou kunnen rijden. Her en der heb ik een balletje opgegooid en al vrij snel kwam mijn trainster José Huberts met een tip.’
‘Harly kwam als driejarige kort bij José op stal, hij was van Albert van Unen, de dierenarts uit Friesland die hem als veulen gekocht had. Harly moest beleerd worden en zou daarna verkocht worden. Ik ben gaan kijken en was meteen verliefd. Harly was een klein paardje, als 3,5-jarige was hij maar 1m60, en hij kende net een halster. Een Baltic VDL x Wittinger VDL, dus volledig springgefokt, dat paste me omdat ik de theorie had: een springpaard kan waarschijnlijk ook wel dressuren, die kans is groter dan dat een dressuurpaard kan springen. Ik vond meteen dat Harly goede dressuurgangen had voor een springpaard. Eerst heeft hij nog twee weken bij Hanneke Ariëns gestaan, met hulp van Hanneke heb ik hem ingereden zodat hij alvast de basishulpen kende. Na twee weken heb ik hem mee naar huis genomen!’
Afwachten of ie kon springen
‘Thuis heb ik hem doorgereden, vooral eerst met de focus op dressuur, en met buitenritjes. Toen hij vijf was, zijn we begonnen met springen. Of Harly kon springen was nog even afwachten, we hadden hem namelijk nog nooit laten vrijspringen. De eerste springlessen heb ik gehad bij Henk Diks, heel rustig, mooi laag, heel fijne lessen, met ook een paar BB-oefenparcoursjes. Maar ik moest zelf opnieuw leren springen. Ik was een pony gewend met korte pasjes die zelf altijd de juiste afstand pakte, ik hoefde alleen maar terug te zitten. Heel handig, maar met een paard was dat toch anders. Ik kwam erachter dat ik nog moest leren om de afstand te zien, dat heeft echt wel een paar jaar geduurd.’
Talent?
‘Het is echt niet dat we allebei springtalenten waren. Balken in de eerste BB-parcoursjes en de eerste keer B kwam al te snel. Ik vond alles heel hoog, en was in ons eerste B parcours ook meteen uitgesloten. Ik reed op de eerste hindernis af en dacht help! Dat is te hoog! Als een bang haasje reed ik erop af. Uiteindelijk ben ik gezien de reisafstand bij Jan Albers gaan lessen. Hier heb ik heel fijn gelest, toen Jan helaas moest stoppen met lesgeven vanwege zijn gezondheid ben ik bij Ad van de Wetering gaan lessen, en dat doe ik nu al ruim 2,5 jaar. Een heel fijne man, precies wat ik nodig heb. Ad is zo’n trainer die thuis net wat uitdagender bouwt. In de winter springen we nog steeds in de binnenbak bij Jan Albers, bijna iedere les staat hij trouw aan de kant om de lesklanten aan te moedigen, heel leuk!’
‘Toen Harly 6 was, zijn we ook eventing gaan rijden, ik wilde met dressuur eerst de basis op orde hebben. Toen hij L2 liep, ben ik voor het eerst gaan crossen. Vanaf het eerste moment ging het crossen supergoed. Oké, de eerste cross in Alphen/Chaam zijn we rondgekomen, hij was overdonderd maar hij deed het wel! Vanaf toen is het heel goed gegaan en heb ik meteen het idee gehad: eventing is echt wat voor ons. In dat jaar hebben we ook mijn vorige pony verkocht. Als maatje voor Harly hebben we toen een springveulen gekocht. Inmiddels is dit veulen geen veulen meer maar een 5,5 jarig paard van bijna 1m80 hoog. Ik hoop met hem dit jaar ook te gaan crossen!
Levensmoe, wat een hoogte
‘Het eerste eventing jaar met Harly hebben we een paar B-wedstrijdjes gereden. We sloten de klasse B af met een tweede plaats op het Brabants kampioenschap. Daarna zijn we naar de klasse L gegaan en ook hier ging het erg goed. We werden Brabants Kampioen, tweede op de Nederlandse Kampioenschappen en we wonnen goud met het team. Hoe gaaf, met je zelfopgeleide paard, dat is genieten. Ik heb vooral veel te danken aan Rob Janssen uit Hernen, hij heeft mij echt vooruitgeholpen. Toen ik B-eventing reed, dacht ik over iedereen die M reed: die zijn levensmoe, wat een hoogte! Maar ja, als je dan zo makkelijk rondrijdt, ga je automatisch steeds een niveau hoger.’
‘Ik ging uiteindelijk naar het M en daar wonnen we acht van de tien M-wedstrijden, werden we weer Brabants Kampioen én wonnen we zilver op de Nederlandse Kampioenschappen, dat is bizar. Toen schaamde ik mij bijna om in het M te blijven en begon het Z toch wel te kriebelen. Blijkbaar konden we het aan, en het blijft leuk om het weer een stapje hoger te proberen. Afgelopen jaar zijn we naar de klasse Z gegaan, werden we Nederlands Kampioen en hebben we vier internationale wedstrijden gereden. Waarvan we er één hebben gewonnen en twee andere wedstrijden in de top-4 zijn geëindigd. Gewoon onwerkelijk.’
Eerst foutloos
Inmiddels is Maartje ook Z-springen en ZZ-licht dressuur met Harly. De dressuur heeft zij vooral te danken aan de clublessen bij de rijvereniging de Kuuklanders uit Beers, van José en Tonnie Hubert en de privélessen van José. In alle drie de disciplines is het eind nog niet in zicht en het kampioenschap springen smaakt toch naar meer: ‘’ik heb twee jaar lang in het M springen gereden, heel veel meters gemaakt. Nu spring ik een paar maanden Z, dat was in het begin aftasten. In november, de eerste keer indoor, kreeg ik vier balken omdat ik gewoon slecht reed en moest wennen aan de hoogte. De keer daarna twee balken, toen een. En toen kwam de vraag: ga je naar het Brabants kampioenschap? Want daar was een vrije inschrijving. In december en januari ben ik op concours gegaan met een plan: pas als ik drie keer achter elkaar foutloos zou springen, wilde ik gaan. Toen dat lukte, voelde het als: hé, dit kunnen we, en zo moeilijk is het ook weer niet. Door een paar weken achter elkaar op wedstrijd te gaan en deze hoogte te springen, ging het als ‘normaal voelen.’
Indoor Brabant!
‘Vrijdag was dat in Schijndel, we zouden wel zien. Ik heb gewoon een lekker rondje gereden, er waren 33 deelnemers en 9 bleven er foutloos. En de top-10 mocht naar Indoor Brabant en het Nederlands kampioenschap! Toen ik foutloos reed had ik dat dus al binnen! In de barrage had ik de keus: ga je rustig een rondje rijden of wordt het een echte barrage? Harly is doorgegroeid naar 1m64 en is heel wendbaar, soms moet ik oppassen dat hij niet té snel wendt. Als ik een scherpe bocht in gedachten heb, draait hij al voordat ik er klaar voor ben omdat we zo op elkaar zijn ingespeeld. Ik heb gewoon een heel gave, snelle barrage gereden. Na mij moesten nog 5 man, maar er was niemand die sneller en foutloos was!’
Zo’n soort verhaal vertelt Maartje ook over haar eventing-avontuur: ‘Ik was M-eventing, net voor de coronatijd. Ik ben toen een keer internationaal gestart, die hindernissen vond ik best spannend. Weet je, vanaf het Z heeft jouw paard je echt voor de volle 100% nodig. Ik heb ook een paar wedstrijden gehad waar het niet goed ging, ben ik zelfs een keer L hc gestart, gewoon om het vertrouwen weer op te bouwen. Vooral greppeltjes vond ik spannend. Daarna heb ik mij een crossles volledig op de greppels gefocust, ik heb ze net zolang rustig gesprongen tot dat het heel normaal voelde, daar heb ik nu nog profijt van.’
Moeder/dochter-dingetje
Maartje combineert haar hobby met haar fulltimebaan sinds twee jaar als HR-adviseur na het VWO en haar Master HRM aan de Radboud-universiteit. ‘Hoe lang deze successen nog doorgaan? Ja, goede vraag, mijn moeder en ik gaan altijd samen gezellig op concours, een heel leuk moeder/dochter-dingetje. Met ons trailertje en onze tent tussen alle vrachtwagens met uitschuifcabines. Maar iedereen is zo behulpzaam, het is niet dat ik als hobbyist word buitengesloten, het is precies andersom. Iedereen is enorm behulpzaam! Door de week ga ik met de paarden zelf op pad, mijn vader leeft vooral mee vanuit huis.’
Verkoop?
‘Harly wordt in april 11 jaar, er is genoeg belangstelling voor maar mijn antwoord is vooralsnog altijd duidelijk nee. De kans die ik nu heb, krijg ik nooit meer. Wat we nu samen hebben en hoe we er samen naar gegroeid zijn, is heel uniek. Ik werk niet voor niets full time om mijn paardensport te kunnen betalen. Het klinkt bijna egoïstisch maar ik wil niemand anders op hem zien rijden. Het is zo’n geweldig paard en hij is echt mijn maatje. Als ik drie weken op vakantie ga, staat ie drie weken in de wei, lekker zichzelf dik te eten en ook te genieten van een welverdiende vakantie! Hij staat altijd samen met mijn andere paard 24/7 buiten.’
‘En waar het ophoudt, ik weet het niet. Harly loopt nu ZZ-licht en heeft al een keer de 70% aangetikt. José zegt wel eens: als je echt je best doet, dan kunnen jullie samen Grand Prix rijden. In elk geval heb ik nu bijna de punten voor het ZZ-zwaar. Ik spring pas een paar maanden Z, maar ik weet zeker dat hij het ZZ-niveau ook aankan, wie weet wel hoger! In de eventing ga ik strak eerst in het Z van start, dan volgt een lange 2* in Frankrijk, en mocht dat goed gaan, dan in Maarsbergen een 3*. En dan zien we wel weer verder. Mocht de 3 ster heel erg goed gaan, hoe gaaf zou het dan zijn om in augustus naar het EK landelijke ruiters, dat tegenwoordig de European Cup heet in Zweden te gaan? Hoe gaaf zou het zijn om met je tentje naar Zweden af te reizen? Het is geen doel, wel een droom!’
