Op de algemene vergadering van de International Jumping Riders Club (IJRC) op 6 december in Genève heeft Stephan Ellenbruch, voorzitter van het Jumping Committee van de FEI, het thema martingaalstoppers bespreekbaar gemaakt, meer speciaal het soms verkeerde gebruik ervan. In de vergadering ontstond een verhitte discussie.
Tijdens deze enerverende ontmoeting leidde de martingaal stop tot een verhitte discussie. Stephan Ellenbruch opende als eerste de discussie door de aanwezige internationale ruiters op de hoogte te brengen van de nieuwe aanbevelingen die aan de richtlijnen van de FEI-stewards worden toegevoegd en die met ingang van 2019 op de concoursen worden toegepast.
De martingaalstop is een dunne rubberen of lederen verplaatsbare bevestiging aan de teugels tussen het bit en de ring van de martingaal, bedoeld om de martingaal op zijn plaats te houden zodat de ringen van de martingaal niet vast komen te zitten in het bit. Dit hulpmiddel, dat normaal aan elke zijde van het paard aan de teugel vastzit, wordt bij wedstrijden op hoog niveau soms anders toegepast dan waar het oorspronkelijk voor bedoeld is. Bij enkele ruiters werd misbruik geconstateerd door twee paren stoppers te gebruiken die heel dicht bij elkaar en soms zelfs onbeweeglijk waren geplaatst. Ze waren voor en na de ring van de martingaal vastgezet, zodat de hals van het paard verhinderd wordt om goed te kunnen bewegen.
De Zweed Henrik von Eckermann reageerde onmiddellijk en stelde dat het raadzaam zou zijn geweest de ruiters vooraf te informeren over de aanbevelingen voor de richtlijnen voor stewards, waarvan ze nog niet op de hoogte waren: “Ik gebruik het zelf op deze manier ook, omdat anders de martingaal gewoon in het leer blijft hangen en mijn paard dat in de mond trekt.” Stephan Ellenbruch probeerde daarop de gemoederen te kalmeren: “Het is niet zo dat we niet begrijpen waarom je er twee gebruikt, maar het is een feit dat sommigen dit hulpmiddel misbruiken en recente foto’s bewijzen dit. Misbruik kan zeer ernstig zijn! En de motie is al geaccepteerd.”
De discussie werd min of meer aangevuld door de Italiaan Lorenzo de Luca, die voorstelde om bijvoorbeeld een minimale afstand tussen de twee stops vast te leggen. Vervolgens kwam ook Olympisch kampioen Rodrigo Pessoa aan het woord, die suggereerde dat stewards zelf de mobiliteit van de stoppers kunnen controleren aangezien ze dat ook al bij de beenbeschermers doen.
Het onderwerp werd uiteindelijk afgesloten door Stephan Ellenbruch, die de aanwezigen uitnodigde voor een vervolgdiscussie over dit onderwerp en over de handhaving van de nieuwe aanbevelingen voor de stewards.
